Tarih, 6 Safer 900 (6 Kasım 1494). Trabzon Şehzade Sarayı’nın duvarları, Ayşe Hafsa Sultan’dan doğan bebeğin sesiyle çınlıyor. Rivayete göre baba Şehzade Selim Şah o an Kur’an-ı Kerim okumaktadır. Oğlunun müjdesi ulaştığında gözü Neml sûresi 30. ayettedir (Mektup Süleyman’dandır, rahmân ve rahîm olan Allah’ın adıyla başlamaktadır). Haberi getirene dönüp sadece “İsmini Süleyman koydum!” der ve kaldığı yerden kıraati sürdürür. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Feridun Emecen’in, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi için yazdığı ‘Süleyman I’ maddesinde nakledilen bir başka rivayet ise babanın, kendi isminin küçültülmüşü (tasgir) ‘Süleym-ân’dan hareketle evladına ad verdiği şeklinde.
